Budynek muzeum na pl. Rybaka został zbudowany w roku 1806 i jest najstarszym gmachem publicznym w Świnoujściu. Początkowo pełnił on rolę miejskiego ratusza, jednak w latach 20. XX wieku stał się dla lokalnych władz zbyt mały i właśnie wówczas po raz pierwszy wykorzystany został na placówkę muzealną. Dziś mieści się w nim Muzeum Rybołówstwa Morskiego, a sale ekspozycyjne wypełniają m.in.
Świnoujskie fortyfikacje historycznie obejmowały cztery duże forty, z których do dziś zachowały się trzy. Nieistniejący obiekt forteczny mieścił się na wysokości Fortu Anioła, na wschodnim brzegu Świny, i został wysadzony w latach 70., a uzyskane w ten sposób tereny wykorzystane na rozbudowę portu.
Dwa kamienne falochrony osłaniające wejście do świnoujskiego portu od strony Zatoki Pomorskiej zostały wybudowane w latach 1818-1823 i są wyjątkowymi świadectwami sztuki inżynierskiej tamtych czasów. Jako materiał budowlany wykorzystane zostały m.in. głazy narzutowe, których skupisko znajdowało się około 20 km na zachód od niemieckiej miejscowości Koserow.
Choć nie znajduje się w administracyjnych granicach miasta, jest ze Świnoujściem nierozerwalnie związane. Przed wojną wzgórze Golm było popularnym celem wypraw mieszkańców miasta i kuracjuszy, którzy ze wznoszącego się 69 metrów ponad poziomem morza punktu widokowego podziwiali przepiękna panoramę miasta i ujścia Świny.
Czy nie jest to niespotykane? Cała granica oddzielająca Świnoujście i niemiecką stronę wyspy ma zaledwie 9,5 kilometra. Jest też niezwykłym i stopniowo znikającym świadectwem zmieniających się państwowych relacji pomiędzy Polską a Niemcami.